Een poosje geleden, tijdens de eerste warme dag van dit jaar, zaten mijn lief en ik lekker aan een bakkie in de tuin. Opeens (waar kwam die nou vandaan??) lag er een bijna dode vlinder voor ons op de tegels. Met prachtige kleuren, maar hij lag dicht nog wat na te trillen (of was het de wind?). Uiterst voorzichtig hebben we hem, met een papiertje, voorzichtig op een veilig plekje gelegd, maar de volgende dag was hij uiteraard dood. In een potje op het aanrecht lag hij sindsdien te wachten op een tekening. Omdat hij eigenlijk best wel in de weg stond, hadden de kinderen al een aantal keren gevraagd: "Ga je die vlinder nou nog eens tekenen, mam?". Ja, natuurlijk, maar wist nog niet wanneer.
Tot in mijn, een poosje vergeten, schetsboek de volgende opdracht "vlinder" was. Eerst nog in het eigen archief gekeken (dacht ik niet na??!!), maar net op het juiste moment het potje weer in het zicht gekregen.
Ik had eerst nog de naïviteit dat ik hem nog wel open kon vouwen om de kleuren te tekenen, maar wilde hem ook weer niet forceren. Ik denk dat ie het liefste dicht blijft.
 |
| Kleurpotlood | |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reageren? Hartstikke leuk! De reactie wordt zichtbaar na controle.